Kaarten spelen bij poker is een populair tijdverdrijf.

Poker is een kaartspel dat over de hele wereld wordt gespeeld waarbij een speler moet callen (dat wil zeggen, spelen), verhogen (dat wil zeggen, verhogen) of terugkomen (dat wil zeggen, folden) om te winnen. De grootste populariteit wordt waargenomen in Noord-Amerika, waar het voor het eerst wijdverbreide populariteit verwierf. Het wordt gespeeld in verschillende omgevingen, waaronder privéwoningen, pokerclubs, casino’s en internet. Poker wordt wel het ‘nationale kaartspel van de Verenigde Staten’ genoemd en zowel het spel als de professionele taal zijn onderdeel geworden van de populaire cultuur van het land.


Ondanks het feit dat veel soorten poker in de gokliteratuur worden beschreven, hebben ze allemaal bepaalde essentiële kenmerken. Een pokerhand bestaat uit vijf open kaarten. Aangezien de waarde van een hand omgekeerd evenredig is met de wiskundige frequentie, geldt hoe ongebruikelijker de hand, hoe hoger deze in de positie van de hand staat. De tafeldeelnemers kunnen wedden dat ze de beste hand hebben, en de andere tafeldeelnemers moeten betalen (of callen) of een weddenschap plaatsen. Een bluf is een weddenschap dat je de beste hand hebt als je niet de beste hand hebt, en een overwinning door bluffen wordt als een overwinning beschouwd wanneer de spelers met de beste handen de weddenschap niet betalen.

Over het algemeen gelden de volgende principes:

Er zijn pokervarianten die door een willekeurig aantal spelers van 2 tot 14 kunnen worden gespeeld, maar de meeste pokervarianten kunnen het beste met 6, 7 of 8 spelers worden gespeeld. Het doel van het spel is om de pot te winnen, de som van de inzetten van alle spelers in dit contract. Je kunt de pot winnen door je beste pokerhand vast te houden of door een weddenschap te plaatsen waarop andere spelers niet zullen antwoorden. De volgende principes zijn van toepassing op bijna alle vormen van poker.

Kaarten

De meeste pokerspellen gebruiken een standaard kaartspel van 52 kaarten en de speelkaarten van elk van de vier kleuren (schoppen, harten, ruiten en rackets) zijn gerangschikt als A (hoog), K (op één na grootste), Q (op één na grootste). hoogste)). ), 10, 9, 8, 7, 6, 5, 4, 3, 2, A (hoog) (alleen laag in straight [vijfkaartenreeks met opeenvolgende nummers] of direct spoelen [opeenvolgend genummerde vijfkaartreeksen] in hetzelfde gebied) 5-4-3-2 -A en enkele van de hieronder beschreven opties).

Plaatsing van pokerhanden

De rating van een gewone pokerhand wordt bepaald door de kans op distributie (kans). Wanneer twee of meer dezelfde handen gelijk zijn, worden de winsten gelijkelijk verdeeld over de spelers. Bij poker bestaat er niet zoiets als een relatieve volgorde van kleuren. Bij het gebruik van de joker is de best mogelijke hand de vijf kwaliteiten die beter zijn dan een straight flush. Als er meerdere wildcards zijn, is het mogelijk om dezelfde vieren of drieën te krijgen, in welk geval een gelijkspel met incompatibele kaarten met de hoogste rating of secundaire paren, afhankelijk van welke groter is (volledige hand [combinatie van vijf kaarten van drie soorten en paren] ]).

overeenkomst

Aanvankelijk neemt elke speler een pak kaarten en deelt deze beurtelings om beurten links uit totdat een genummerde kerel verschijnt. De speler die de kaart ontvangt, wordt de eerste dealer en de rest van de spelers volgt zijn voorbeeld. De kolommen tussen de spelers, de distributiewachtrij en de inzetwachtrij gaan altijd links van de tafel. Elke speler heeft de mogelijkheid om de kaarten na elke transactie te schudden, de dealer heeft de laatste mogelijkheid om de kaarten te schudden. In ruil voor een aandeel moet de dealer een gemengd pakket aanbieden aan de juiste tegenstander. Als een speler weigert te cutten, kunnen andere spelers in plaats daarvan cutten.

Tags

Deel deze post:

Share on facebook
Share on twitter
Share on pinterest